Meteoryt Piława Górna
Nazywany też Gnadenfrei od dawnej niemieckiej nazwy tej miejscowości.
Spadł 17 maja 1879 roku około godziny 16-tej. Zanotowano wówczas upadek dwu kamieni o wadze 1 kilograma i 75 dekagramów. Główna masa mniejszego spośród nich znajduje się w posiadaniu naszego Muzeum. Meteoryt ten klasyfikowany jest jako chondryt oliwinowo-bronzytowy H5. Jest jednym z najcenniejszych meteorytów w naszej kolekcji.
Aleksandryt
Poszóstne zbliźniaczenie kryształów aleksandrytu z klasycznej lokalizacji – rzeki Takowaja na Uralu. Okaz został znaleziony w XIX wieku. Na wystawie prezentujemy jeden z największych znanych na świecie
Kalcyt
Prezentowany na wystawie okaz jest tzw. bliźniakiem penetracyjnym, „motylkowym”. Pochodzi z klasycznej angielskiej lokalizacji – Cumberland. Tego rodzaju zbliźniaczenia kalcytu – CaCO3 – są niezmiernie rzadkie i cenne. Okaz trafił do kolekcji Muzeum w XIX wieku.
Manganit
Pochodzi z klasycznego miejsca występowania – z Ilfeld w górach Harz, w Niemczech. Manganit – Mn3+O(OH) – został tam odkryty w 1827 roku. Złoże w Ilfeld jest już od dawna nieczynne i dlatego pozyskanie obecnie tej klasy kryształów manganitu z tej lokalizacji jest praktycznie niemożliwe.
Scheelit
Na wystawie można zobaczyć niezwykle duże kryształy scheelitu – Ca(WO4) – na kwarcu, pochodzące z południowych stoków Karkonoszy, miejscowości Obři Důl w Czechach, u podnóża Snieżki. Okaz trafił do Muzeum w XIX wieku
Strunzyt
To jeden z najnowszych nabytków naszego Muzeum. Otrzymany w roku 2011 wraz kolekcją ponad 1500 innych eksponatów od Pana Norberta Klose. Część kolekcji jest obecnie prezentowana w Oddziale Muzeum przy ul. Kuźniczej. Okaz strunzytu – Mn2+Fe23+(PO4)2(OH)2 8H2O – pochodzi z niezmiernie interesującego pegmatytu fosforanowego z Hagendorf w Bawarii. Do tej pory znanych jest stamtąd ponad 100 minerałów, a kilkanaście spośród nich ( w tym strunzyt) zostało tam odkrytych. Podobnie jak w przypadku innych prezentowanych tu minerałów, kopalnia z której okaz pochodzi jest już obecnie nieeksploatowana.
Piromorfit
Piromorfit – Pb5(PO4)3Cl – był jedną z głównych rud ołowiu od czasów starożytnych. Prezentowana niezwykła szczotka jego kryształów w formie stalaktytu pochodzi z nieczynnych kopalni w obecnie uzdrowiskowej miejscowości Bad Ems w Niemczech
