Minerały wschodniej Bawarii
Największym darem, które Muzeum Mineralogiczne Uniwersytetu Wrocławskiego otrzymało w XXI wieku jest kolekcja ofiarowana nam w latach 2014-2015 przez Pana Norberta Klose. Norbert Klose jest znanym i wysoko cenionym w Niemczech zbieraczem i kolekcjonerem minerałów. Był jednym z założycieli stowarzyszenia niemieckich kolekcjonerów- VFMG
Kolekcja licząca ponad 3.000 eksponatów obejmuje minerały ze wschodniej Bawarii, z klasycznych miejsc takich jak m.in. Hagendorf, Wölsendorf, Wurlitz czy Göpfersgrün.
W 2015 roku otworzyliśmy wystawę prezentującą niewielki ułamek Jego kolekcji. Wyeksponowano na niej ponad 200 okazów mineralogicznych. Nosi ona nazwę „Minerały Wschodniej Bawarii” i jest do zobaczenia w muzeum przy ul. Kuźniczej.
Najbliższą jego sercu, wschodniobawarską część swojej ogromnej kolekcji przekazał Muzeum Mineralogicznemu Uniwersytetu Wrocławskiego, bowiem, jak sam mówi, naszą Uczelnię zawsze traktował jako swoją „Alma Mater”, choć nigdy nie było mu dane na niej studiować. Nadzwyczaj wysoko cenił też uniwersyteckie zbiory muzealne.
Przekazane zbiory obejmują minerały ze złóż położonych w północno-wschodnich regionach Bawarii – Frankonii i Górnym Palatynacie. Szczególne w nich miejsce zajmują okazy pochodzące z Hagendorf, które stanowią trzon kolekcji. Niezwykle interesującego mineralogicznie miejsca. W występujących tam fosforanowych pegmatytach strefowych rozpoznanych zostało sto kilkadziesiąt minerałów, a kilkanaście spośród nich opisano tu po raz pierwszy (holotypy). Wśród okazów prezentowanych na wystawie znajdują się miedzy innymi niezwykle rzadkie minerały: strunzyt, fosfofyllit, beraunit, bermanit, earlshannonit, wilhelmvierlingit. Z innych na uwagę zasługują też przepiękne fluoryty i pseudomorfozy po nich z Woelsendorf, topazolity z Wurlitz, piromorfity z Freihung i Krandorf, czy też churchity z Auerbach.
Ofiarowany zbiór minerałów jest niezmiernie cenny. Wiele spośród podarowanych okazów ma niezwykle dużą wartość naukową. Ma także dużą wartość materialną. Trzeba nadmienić, że jest to jeden z największych i wyjątkowo cennych darów, które Muzeum Mineralogiczne otrzymało w swojej powojennej historii, a do tego w roku jubileuszu 200-lecia powołania państwowego uniwersytetu we Wrocławiu, a wraz z nim – utworzenia akademickich zbiorów mineralogicznych.

